Sian anak ebu.. Tadi pegi klinik. Muka ceria je main2 dengan handbag ebu pastu terjenguk2 tengok budak-budak kat situ main sementara tunggu nak masuk. mulut tu bebel2 bahasa jepun dia. bebel lambat masuk agaknye. Bila jumpa doc mula mula oke lagi tak nangis.. Lama-lama ditenungnya muka doc tu terus nak nangis pulak. Huhu..
Masuk arini da 3 hari Mifzal tak poo.. Nampak dia meneran 2-3 hari ni tapi najis tak kua pun. Hati ebu da risau sangat dah takut najis da keras sangat. Abah yang jauh kat sinun tu pun lagi risau. Da cuba bagi macam2.. Ikut petua bagi makan buah huruf P tu tak jalan jugak.. Da bg air prune tak jalan. Air masak pon. Kurma, betik tak jalan jugak. Senanam dah banyak kali buat, urut2 betis, belakang lutut, atas punggung tu.. Tak jugak keluar poo nye.
Arini doc masuk cecair picit masuk dalam punggung tu.. Menjerit macam hape takutkan doc. Pastu nangis menjerit nak poo plak. Sampai berpeluh2 dengan nangis tak henti. Bila ebu pasang selawat syifa yang dia memang suka sangat dengar tu baru lah dia slowly diam.. Ebu nak drive so payah nak tenangkan dia. Terpaksa mintak tolong mak ngahnya lah. Nasib baik dia diam dah pastu terus tertido kepenatan. Ni tido dengan poo tak berbasuh. nak kejut tak sampai hati. Kesian anak ebu.
Sabar ye sayang. Kalau kita nakkan sesuatu nikmat memang terpaksa sakit dulu. Anak ebu strong boy. Pasni tak sembelit dah k.. Aminnn..
- Posted using BlogPress from my iPhone
No comments:
Post a Comment